Άσε με λίγο να γείρω σε μια ολόχρυση ακρογιαλιά
Στην μέση της που κρύβει πορφυρή φωτιά
Με σκόρπιους χτύπους και ανάσες από πάθη
Που θα μου καίει τα σωθικά από αγάπη
Άσε με λίγο
Να γείρω
Άσε!
Άσε με λίγο, να γείρω στης παλίρροια την καρδιάς
Να ταξιδεύουμε μαζί σε άλλους κόσμους μακριά
Να τυλιχτώ μέσα στα βάθη σε μια αρμύρα γαλανή
Σε ένα βυθό να σου χαρίζω ένα κορμί χωρίς σιωπή
Άσε με λίγο
Να γείρω
Άσε!
Άσε με λίγο, να γείρω πάνω στο αστέρι
Να γίνω το πυροκόκκινο στο χέρι
Άσε να είμαι το κρυμμένο μονοπάτι
Με μαργαρίτες και χρυσάνθεμα από αγάπη
Άσε με λίγο
Να γείρω
Άσε!
Άσε με λίγο, να γείρω στα όνειρα σου
Να σιγονανουρίζω την ομορφιά σου
Άσε να είμαι μια μικρή διάφανη αχτίδα
Με δρόμους έρωτα που έχουνε πάντα ελπίδα
Άσε με λίγο
Να γείρω
Άσε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου