ΓΥΑΛΙ

Σε ένα οικόπεδο λουλούδια έχουν σπείρει
Με μια ανεμώνα που ολοένα την κοιτώ
Λέω να μπω να περπατήσω στο χορτάρι
Ξυπόλητη για να του πάρω τον χυμό.

Μια ιδέα μου χει σφηνώσει όλη την μέρα
Να ξαποστάσω εκεί, δίπλα στον κισσό
Μα η εικόνα να που σβήνει παραπέρα
Κι όταν η ώρα δεν με παίρνει, το ξεχνώ

Παραπατώ μα δεν με πάω παρακάτω
Είναι η πόλη σαν ένα λεπτό σχοινί
Που ακροβάτησα κι έπεσα από κάτω
Μα δεν προφταίνω να ξεκουράσω το κορμί

Είναι οι ώρες τούτες μετρημένες
Το νιώθω έντονα μα δεν στο έχω πει
Κάτι γυρνάει ολοένα αυτές τις μέρες
Σαν η ψυχή να έχει μπει σ ένα κελί

Έγινε ο κόμπος στο λαιμό μου πιο δεμένος
Που καταπίνω κι ας μην ξέρω που θα βγει
Τρίζει μια σκέψη και ο νους μου αγριεμένος
Και τρέμω πάλι να μην μάθω το γιατί

Μ ένα χαμόγελο στα χείλη περπατάω
Ψηλά το στήνω ετούτο το κορμί
Από τα μάτια με δυο δάκρυα ξεσπάω
Και με τα χέρια μου γροθιά σ ένα γυαλί!